Onze Verhalenvertellers
Sociaal Centrum Eijsden is een plek waar het bruist van de activiteiten, georganiseerd voor én door inwoners van Eijsden. Je bent van harte welkom om mee te doen!
Zou je ons willen helpen bij het organiseren van activiteiten? Of heb heb je zelf een leuk idee voor een nieuwe activiteit? Deel het dan met ons, want we denken graag met je mee.
Terug naar overzichtKopje koffie met Lens (80)
‘Hie binne is ut good, mèh boete néét!
Woensdag 2 augustus – Precies 10.00 uur. Lens neemt plaats aan de lange leestafel in het Inloopcafé van SCE. Met in de ene hand een kopje koffie, in de andere De Limburger. Een dagelijks ritueel. Eerst het wereldnieuws op de voorpagina, spellen, daarna de regio en een paar pagina’s waarvan alleen de koppen worden gescand. Dan het onmisbare katern voor Lens: de sportpagina’s. ‘Ik ben jaren Ajax-fan geweest, maar de voetbalwereld spreekt me steeds minder aan. Die rellen, al die belachelijke transfers. Nee, geef mij maar wielrennen. Ik volg vooral Pogacar. Toprenner, die ook nog eens altijd sportief blijft, met iedereen een praatje maakt en de winnaar meteen feliciteert.
Zelf kon ik vroeger aardig voetballen: snel, technisch en ik scoorde ook makkelijk. Totdat in 1957 een keeper bij mij een knie aan gruzelementen trapte. In die tijd zaten er onder een voetbalschoen nog noppen met spijkers en daar raakte hij me vol mee. Na het herstel durfde ik nauwelijks nog een duel aan te gaan.
Ik woon alleen. Mijn vrouw is op 43-jarige leeftijd van de ene op de andere dag gestorven. Onze dochter heb ik daarna in m’n eentje grootgebracht. Natascha, met wie ik nog steeds een sterke band heb. Zij is ook mijn ‘internet’. Als ik iets wil weten, hoef ik het haar maar te vragen. Zelf heb ik niks met computers, heb ook nooit m’n best gedaan om er iets van te begrijpen.
Hoe mijn dag eruitziet? Op tijd opstaan, ontbijten, de krant lezen in SCE, daarna een uur wandelen in een behoorlijk tempo. Elke dag wandel ik, verspreid over de dag, 8 tot 12 kilometer. Weer of geen weer. En altijd alleen, want dan bepaal ik zelf wanneer ik even stop of onderweg een praatje wil maken of iets rustig bekijken. Tussendoor doe ik de was, strijk ik en poets m’n appartementje. Of ga naar café de Greune Mèrt in de Diepstraat om te biljarten. Maar de krant lezen in het Inloopcafé is elke dag een speciaal uurtje dat ik niet meer zou willen missen.’ Waarom? ‘Hie binne bie SCE is ut good, mèh boete néét!’ Ook Lens begrijpt maar niet wat er allemaal met onze wereld aan de hand is.
